Boleń charakteryzuje się tym, że ma wyciągnięte ciało, które patrząc z boku wydaje się troszkę spłaszczone. Posiada spiczastą głowę, małe oczy i szeroki otwór gębowy. Szczękę dolna ma nieco dłużą od górnej, hakowato podgiętą. Można powiedzieć, że boleń ma aparycję sportowca – cechującą się dobrze rozwiniętymi płetwami i mocnym tułowiem, co wpływa także na jego drapieżny wygląd. Grzbiet bolenia ma barwy stalowo – srebrzyste, płetwy odcień czerwony, natomiast boki są nieco jaśniejsze. Długość od 50 do 75 cm, maksymalnie 120 cm. Ciężar maksymalnie do 12 kg. Boleń jest drapieżnikiem, którego celem są najczęściej ukleje oraz to, co opadnie na powierzchnię wody, np. owady. Z racji tego, że boleń żeruje tuż pod powierzchnią wody, często zdradza swoją lokalizację.

Słodkowodna ryba karpiokształtna. Jaź jest rybą lubianą zarówno przez hodowców jak i wędkarzy. Jego złota odmiana, złota orfa, często spotykana jest w ogrodach i parkach. Ma duże wymagania tlenowe, dlatego jego hodowla jest dość trudna.

Osiąga 40–50 cm długości i 2 kg masy ciała. Rekordowe okazy dochodzą do 80 cm długości i 5 kg. Jaź posiada wydłużone i spłaszczone bocznie ciało, linia boczna jest lekko wygięta ku dołowi, płetwa ogonowa głęboko wcięta, głowa mała z wysuwaną paszczą skierowaną ukośnie ku górze. Grzbiet szarozielony do szaroczarnego. Boki jaśniejsze o intensywnym srebrzystym połysku. Brzuch białawy. Oczy żółte. Płetwy grzbietowa i odbytowa niebieskawo-szare; pozostałe płetwy czerwonawe. Inne, czasami całkowicie zapomniane nazwy jazia to… jaświca, jeżlica, kosłacz i orfa.

Posiada gruby tułów, lekko spłaszczony bocznie, dużą głowę i pysk. Łuski są stosunkowo grube o ciemno złotym odcieniu. Płetwy koloru czarnego i czerwonego. Klenie dorastają nawet do masy 6 kilogramów, jednak przeważnie łowimy osobniki około 50cm Mniej doświadczeni wędkarze mają problemy w odróżnieniu klenia i jazia.

Czyste rzeki o bystrym nurcie o żwirowatym dnie. Czasami trafia się w krainie leszcza. Ulubionym stanowiskiem są miejsca pod nawisami gałęzi gdzie może liczyć na cień, pokarm i ochronę.

Miętus to jedyna ryba z rodziny dorszowatych występująca w wodach słodkich. Uwielbiany jest za swoje smaczne mięso. Wcześniej ryba niemalże całkowicie przetrzebiona w polskich wodach, obecnie można ją spotkać dość często. Spotkać ją można również w publicznych akwariach i stawach parkowych.

Długość przeciętnie około 30-60 cm (maksymalnie 120 cm), masa do 25-34 kg. Osiąga wiek do 15-20 lat. Miętus ma silnie wyciągnięte, bardzo miękkie ciało o walcowatym kształcie. Wyróżnia go pojedynczy wąs na środku brody oraz ustawienie płetw brzusznych przed piersiowymi.

Okoń to gatunek średniej wielkości, drapieżnej ryby słodkowodnej zamieszkującej Europę z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Szkocji, zachodniej Skandynawii, południowych i środkowych Włoch i zachodniej części Bałkanów oraz Azję aż do rzeki Kołymy. Aklimatyzowany w Australii.

Osiąga 60 cm długości i masę ciała do 4 kg. Ciało wysokie, bocznie spłaszczone. Łuski małe, ktenoidalne, mocno osadzone w skórze. Pokrywy skrzelowe zakończone ostrymi kolcami, a ich górna krawędź jest ząbkowana.

Płocie to ryby o małym otworze gębowym, barwie grzbietu zielonej lub szaroniebieskiej, czerwonym lub pomarańczowym oku, płetwach żółtopomarańczowych lub wręcz czerwonych. Pokryta jest sporą ilością śluzu. Płocie dorastają nawet do dwóch kilogramów. Jednak osobniki około 30 cm możemy uznać za osiągnięcie. Mniej doświadczeni wędkarze często mylą ją z jaziem i wzdręgą. Żywi się praktycznie wszystkim co zmieści się do jej pyszczka, od owadów, bo wszelkie robaki czy nieduże skorupiaki.

Wydłużone ciało z płetwą grzbietową znajdującą się aż przy płetwie ogonowej. Szczupak jest najczęściej oliwkowo zielony, z ubarwieniem żółto białym wzdłuż brzucha. Boki z reguły zielonawe w żółte plamy oraz od kilku do kilkunastu ciemnych plam na płetwach. Łeb podłużny, otwór gębowy szeroki z rozmieszczonymi na szczękach i podniebieniu zębami – kłami. Dolna szczęka wysunięta do przodu. Szczupaki rosną do około 30 kg, przy ponad 0,5 m długości. Średnio łowione sztuki mają około metra długości i 5 kg wagi. Jest to ryba typowo drapieżna. Pożywieniem szczupaka są ryby, żaby, a także szczury, myszy, które dostały się do wody, czy małe ptaki wodne, owady

Ukleja ma wydłużone i spłaszczone bocznie ciało, które pokryte jest bardzo drobnymi i szybko odpadającymi łuskami, szczególnie przy kontakcie z ręką wędkarza. Ma srebrzyste boki i ciemny grzbiet. Maksymalnie osiąga dwadzieścia kilka centymetrów jednak przeciętnie łowione sztuki nie przekraczają kilkunastu centymetrów długości. Żywi się planktonem i drobna fauną wodną.